|
|
02va va* aan Apfia, ons zuster, aan Archippus, dij mit ons in dainst ligt en aan gemainte bie die aan hoes.
03Wie wènsen joe genoade en vree tou van God, ons Voader, en van ons Heer Jezus Christus.
04Zo voak as ik in mien beden die nuim, daank ik mien God
05dat ik heur, hou zo'n laifde en traauw der van die oetgaait noar ons Heer Jezus tou en noar ale haailegen,
06hou of dien geleuf dastoe mit ons dailst, die der kiek op geft houveul vermogens wie wel nait in ons hebben om wat gouds te doun veur Christus.
07Ik was toch zo blied mit dij laifde van die, dij het mie zo opbeurd! Haailegen binnen ja deur die, bruier, weer haildaal op t verhoal kommen.
08Doarom, schoon dat ik t hail wel aanduren zol in Christus zien noam die op te droagen wat op dien weg ligt,
09wil ik t om dien laifde toch laiver bie n dringend verzuik loaten. Slichtweg as dij olde Paulus, dij nou ook nog vastzit om Christus Jezus,
10 dou ik die n dringend verzuik veur mien kind, doar of ik in gevangenis voader van worden bin. Onesimus bedoul ik.
11 Vrouger haarstoe niks aan hom, mor nou hebben doe en ik veul aan hom.
12 Ik stuur hom noar die deur. Wat zeg ik? Hom? Nee, mien aigen haart!
13 k Haar hom wel bie mie holden wild. Den kon e noamens die veur mie zörgen nou k vastzit om t evengelie.
14 Mor zunder dien oordail heb ik niks doun wild. Aans zol t net lieken of dien goie doad ofdwongen en nait vrijwilleg was.
15 Meschain bistoe hom ja doarom wel veur n zetje kwiet worden dastoe hom veur aiweg weeromkriegen zolst,
16 en den nait laanger as sloaf, mor meer as dat: as n laive bruier. Veur mie is e dat aal terdeeg, houveulste meer veur die: sib tou nkander en nou ook nog ain in de Heer!
17 Astoe nou mie as moat hest, neem hom den op of was ik t zulm.
18 En zolstoe deur hom schoa oplopen hebben of zol e nog bie die in t kriet stoan, zet dat mor op mien reken.
19 Ik taiken hier zulm mit mien noam: Paulus. Ik zel t liekmoaken. k Haar hoast zegd: op dien reken! Doe staaist ja nog veur meer bie mie in t kriet: veur die zulm!
1a va va* Dizze braif komt van Paulus, dij om Christus Jezus vaast zit, en van ons bruier Timoteüs.
1b va 1-2va* Aan ons laive mitwaarker Filemon,
20 Kom op, bruier! n Beetje perfiet mag k van ons baand in de Heer toch wel hebben, nait? Loat mie nou deur ons baand in Christus mien haart ais n moal ophoalen kinnen!
21 Ik reken der vervaast op dastoe geheur geven zelst aan wat of ik schrief. Joa, ik wait dastoe nog meer doun zelst as ik zeg.
22 Nog wat: moak ook n lozaaierkoamerke veur mie kloar. Ik hoop ja dat deur joen beden God mie joe weer geven zel.
23 Groutnis van Epafras, dij mit mie vastzit veur de zoak van Christus Jezus,
24 van Marcus, Aristarchus, Demas en Lucas, mien mitwaarkers.
25 Genoade van de Heer Jezus Christus, wees mit dien gaist.
|
